Zwalczanie much na zwierzętach

W Polsce jeszcze nie wszyscy hodowcy zdają sobie w pełni sprawę z konieczności zwalczania much nie tylko w pomieszczeniach gospodarskich, ale i bezpośrednio na zwierzętach. Stosując okresowe zabiegi odmuszania zwierząt można uniknąć czasem poważnych strat w produkcji.

Muchy należą do rzędu muchówek i rodziny muchowatych. Są jedną z najbardziej licznych i zróżnicowanych grup owadów. Z blisko 150 tysiącami opisanych gatunków muchówek w ramach jednego rzędu prezentują olbrzymią różnorodność pod względem wyglądu i trybu życia.

Muchy od zawsze stanowią problem dla ludzkości. Pojawiają się wszędzie tam, gdzie bytuje człowiek (gatunki kosmopolityczne), a jedynie racjonalne, całościowe podejście do problemu pozwala na uzyskanie zadawalających rezultatów w ich ograniczaniu.

Pospolita mucha domowa jest szkodnikiem występującym na całym świecie. Rozrodczość jej jest olbrzymia - czasami potomstwo może być liczone w bilionach w ciągu roku.

• W ciągu jednej minuty na całym świecie wylęgają się miliardy nowych osobników.
• 1 kg obornika lub pomiotu może zawierać 5 000 larw.
• 1 tona obornika lub pomiotu może zawierać 5 000 000 larw.
• W 7 dni po złożeniu jaj wylęgają się dorosłe osobniki.
• Cykl rozwojowy muchy trwa 5-7 dni, co oznacza, że w ciągu roku może dojść do 30 cykli rozwojowych.

W krajach europejskich muchy są odpowiedzialne za poważne straty ekonomiczne (stada mleczne, jak również stada mięsne) poprzez:

• Wywołanie ciągłego niepokoju zwierząt, co prowadzi do zmniejszenia przyjmowania pokarmu.
• Przenoszenie chorób zwierząt takich jak zapalenie wymion, zapalenie rogówki, choroba niebieskiego języka (pryszczyca rzekoma).
• Przenoszenie chorób ludzi takich jak salmoneloza, bruceloza, gruźlica.
• Gwałtowne reakcje alergiczne z nagłymi upadkami zwierząt włącznie, spowodowane przez masowe ukąszenia meszek.