Nie każdy guzek jest groźny. Poznaj łagodne zmiany, które mogą pojawić się na skórze psa.

Na skórze Twojego psa, podobnie jak na ludzkiej, mogą pojawiać się różne "niedoskonałości". Oto kilka najczęściej diagnozowanych, niegroźnych guzków:

• Tłuszczak (Lipoma): To prawdopodobnie najczęstszy łagodny guz u psów, szczególnie w średnim i starszym wieku. Są to miękkie, zwykle dobrze odgraniczone i łatwo przesuwalne pod skórą grudki, zbudowane z tkanki tłuszczowej. Zazwyczaj rosną bardzo wolno i usuwa się je tylko wtedy, gdy ich rozmiar lub lokalizacja (np. pod pachą) utrudniają psu poruszanie się.
• Kaszak (Atheroma): Popularnie nazywany również torbielą łojową. Jest to twardy, niewielki "groszek" pod skórą, powstający w wyniku zablokowania gruczołu łojowego. Czasami może ulec nadkażeniu i zapaleniu, tworząc bolesny ropień, ale sam w sobie nie jest groźny.
• Brodawczak (Papilloma): Często pojawia się u starszych psów i wygląda jak mała, "kalafiorowata" narośl. Zwykle jest niegroźny, choć zdarza się, że pies go podrażni lub zerwie, co może prowadzić do krwawienia.
• Guz histiocytarny (Histiocytoma): To charakterystyczny, szybko rosnący, czerwony guzek w kształcie guzika, który najczęściej występuje u młodych psów (poniżej 3. roku życia). Choć jego wygląd bywa alarmujący, jest to łagodna zmiana, która bardzo często zanika samoistnie w ciągu kilku miesięcy.

I tu dochodzimy do najważniejszej części tego artykułu. Pomimo istnienia wielu łagodnych zmian, nigdy, przenigdy nie wolno zakładać, że guzek u Twojego psa "to na pewno tylko tłuszczak". Dlaczego? Ponieważ jeden z najpowszechniejszych nowotworów złośliwych skóry u psów - guz z komórek tucznych (mastocytoma) - jest mistrzem kamuflażu. Może on doskonale imitować wygląd tłuszczaka, kaszaka czy niegroźnej brodawki. Może być miękki, twardy, przesuwalny, zrośnięty, owłosiony lub łysy. Nie ma jednej reguły. Dlatego właśnie próba samodzielnej diagnozy jest tak niebezpieczna.

Pamiętaj o fundamentalnej zasadzie. Twoim zadaniem jako wspaniałego opiekuna jest zauważyć każdą zmianę i niepokojący objaw. Zadaniem lekarza weterynarii jest ją profesjonalnie zbadać i zdiagnozować. Nigdy nie zakładaj z góry, że "to na pewno nic groźnego" – pozwól to ocenić specjaliście. Tylko badanie wykonane przez lekarza daje pewność i pozwala w porę zadbać o zdrowie Twojego najwierniejszego przyjaciela.

A co, jeśli diagnoza potwierdzi nowotwór? Przede wszystkim, to początek konkretnego planu działania. Współczesna medycyna weterynaryjna dysponuje wieloma skutecznymi metodami leczenia.

• Podstawą jest najczęściej leczenie chirurgiczne. Precyzyjne wycięcie guza, często z marginesem zdrowych tkanek, to w większości przypadków najskuteczniejsza droga do pełnego wyleczenia. Im wcześniej zmiana zostanie usunięta, tym większe szanse na sukces.
• Istnieją też inne, nowoczesne terapie. Oprócz leczenia chirurgicznego, medycyna weterynaryjna oferuje terapie farmakologiczne. Mogą to być leki w formie tabletek, lub nowoczesne leczenie miejscowe, polegające na podaniu leku bezpośrednio do wnętrza guza, co prowadzi do jego zniszczenia. W leczeniu stosuje się także radioterapię.

Najważniejsze jest to, że dzięki Twojej czujności i szybkiej reakcji, dajesz swojemu psu ogromną szansę. Ścisła współpraca z lekarzem weterynarii i trzymanie się ustalonego planu leczenia to najlepsza droga do właściwego dbania o zdrowie i kondycję Twojego psa.