Schorzenia gruczołu krokowego u psów - badanie, objawy, możliwości leczenia
Objawy łagodnego rozrostu gruczołu krokowego u psa są dość niespecyficzne i mogą przejawiać się zaburzeniami ze strony różnych układów.
Schorzenia gruczołu krokowego u psa zestawione zostały poniżej, według częstotliwości występowania:
- Łagodny rozrost gruczołu krokowego (dotyczy ponad 80 % psów powyżej 5 roku życia)
- Zapalenia gruczołu krokowego: ostre lub przewlekłe, najczęściej związane z łagodnym rozrostem prostaty
- Torbiele
- Cysty
- Metaplazja komórek warstwy rogowaciejącej kanalików prostaty
- Nowotwory
- Układ moczowy: krwiomocz, utrudnione oddawanie moczu, nietrzymanie moczu, krwawe wypływy z cewki moczowej
- Układ pokarmowy: trudności w oddawaniu kału, puste parcia na stolec bez wydalania kału, zaparcia
- Układ ruchowy: sztywny chód, utykanie, niedowład lub obrzęk kończyn
- Ogólne: ból, słaba kondycja, obniżona sprawność seksualna, brak łaknienia.
Jeśli zaobserwujesz którykolwiek z tych objawów u swojego psa, niezwłocznie zgłoś się do lekarza weterynarii na konsultację.
Późno zdiagnozowany lub nieleczony łagodny rozrost gruczołu krokowego zwykle prowadzi do poważnych powikłań ze strony układu moczowego i pokarmowego.
- Leczenie chirurgiczne - kastracja jest tradycyjnym postępowaniem przy łagodnym rozroście prostaty. Przez wiele lat żadne inne postępowanie lecznicze nie było tak skuteczne w doprowadzaniu do zmniejszenia wielkości prostaty oraz do ustępowania objawów klinicznych. Metoda ta jest jednak nieodwracalna (powoduje trwałą utratę zdolności rozrodczych) i wymaga zastosowania znieczulenia ogólnego.
- Leczenie farmakologiczne - nową możliwością leczenia łagodnego rozrostu prostaty stało się wprowadzenie na polski rynek leku weterynaryjnego w postaci tabletek, przeznaczonych i zarejestrowanych specjalnie dla psów. Małe, niepodzielne tabletki, dostosowane wielkością do wielkości psa są łatwe do podania. Terapia trwa tylko 7 dni. W trakcie terapii zachowana jest na normalnym poziomie funkcja rozrodcza samców i jakość ich nasienia. Preparat ma szybki efekt działania i długotrwałą skuteczność - objawy kliniczne ustępują po około 2-3 tygodniach, a efekt działania utrzymuje się do 5-6 miesięcy.
- Pies jest samcem w wieku powyżej 5 lat.
- Pojawił się ból w okolicy grzbietu.
- Pojawiły się problemy z oddawaniem moczu: przerywane oddawanie moczu, nietrzymanie moczu, bolesne oddawanie moczu, krew w moczu.
- Pojawiły się problemy z wypróżnianiem: „puste” parcia na stolec bez oddawania kału, „wstążkowaty” kał, zaparcia, zwiększona częstotliwość oddawania kału.
- Pojawiły się problemy związane z kryciem, niepłodność.
Pozytywna odpowiedź na jedno lub więcej z powyższych stwierdzeń może oznaczać, że pies może mieć problemy związane z łagodnym rozrostem prostaty.
Podstawowym badaniem w kierunku rozpoznania chorób prostaty jest badanie kliniczne poprzedzone wywiadem. Podczas badania klinicznego lekarz weterynarii powinien przeprowadzić badanie napletka i prącia, badanie palpacyjne powłok brzusznych, badanie palpacyjne jąder, badanie rektalne oraz badanie laboratoryjne moczu.
Badanie rektalne prostaty przez odbytnicę pozwala lekarzowi badającemu ocenić ruchomość prostaty, jej objętość, kształt, konsystencję , ewentualną bolesność, obecność bruzdy pośrodkowej. Badanie to jest łatwe do przeprowadzenia i zarazem bezbolesne.
W uzasadnionych przypadkach lekarz może zlecić przeprowadzenie dodatkowych badań takich jak: badanie USG prostaty, badanie bakteriologiczne moczu, biopsja pod kontrolą USG.
Badanie USG prostaty pozwala na bardziej precyzyjne określenie jej wielkości oraz ewentualnych zmian w obrębie miąższu. Wykonywane jest przez powłoki brzuszne i jest bezbolesne.
Obecnie dostępne są też nowoczesne testy diagnostyczne oceniające poziom CPSE (swoistego psiego markera chorób prostaty) we krwi.