Fretka domowa (Mustela putorius furo) zwana też tchórzofretką to ciekawskie i pełne energii zwierzątko, będące wdzięcznym pupilem domowym. Nim jednak zdecydujemy się na jej posiadanie, musimy się dobrze zastanowić, czy poradzimy sobie z opieką nad tym dość „egzotycznym” domownikiem.
Jeżeli myślimy o posiadaniu fretki, warto rozejrzeć się za sprawdzoną hodowlą. Warto zwrócić uwagę, aby była to hodowla domowa, nie przemysłowa czy futrzarska, gdzie zwierzątka te utrzymywane są z reguły w bardzo złych warunkach. Hodowle domowe najczęściej prowadzone są przez pasjonatów, którzy wiedzą, jak prawidłowo dbać o zdrowie i dobrostan fretek. Drugą godną polecenia opcją jest adopcja zwierzaka, która daje drugą szansę porzuconemu wcześniej zwierzątku na kochający dom.
Istnieje również możliwość kupna tchórzofretki przez portal internetowy lub w sklepie zoologicznym – niesie to ze sobą niestety pewne ryzyko. Często zwierzęta te pochodzą z pseudohodowli lub ferm przemysłowych, w związku z czym istnieje duża szansa, że zakupiona przez nas fretka będzie w złej kondycji, chora lub niedożywiona.
Fretki można utrzymywać pojedynczo jak i stadnie. W zależności od tego czy zdecydujemy się na jedno zwierzę czy więcej, musimy zapewnić odpowiednio dużą, bezpieczną klatkę. Minimalne wymiary klatki dla jednego zwierzaka to 60 x 60 x 46 cm. Klatka dla fretki powinna być piętrowa. Nigdy nie trzymamy fretek w akwarium!
Zarówno w klatce jak i w kilku innych miejscach w domu powinny znajdować się kuwety – starajmy się ustawić je w miejscach ustronnych z dala od hałasów czy dużego ruchu. Kuweta musi być na tyle duża, żeby fretka mogła się w niej zmieścić wszystkimi czterema łapkami. Fretkowa „toaleta” może być wypełniona drewnianym żwirkiem lub ręcznikiem papierowym – jest to kwestia indywidualna.
Fretka potrzebuje też wygodnego miejsca do spania. W tym celu dobrze sprawdzą się wszelkiego rodzaju hamaczki, domki czy po prostu kocyki, w których zwierzak będzie mógł się schować.
Tchórzofretki jako zwierzęta bardzo aktywne i ciekawskie potrzebują zabawek. Przedmioty te powinny być wykonane w taki sposób , żeby zwierzak nie mógł odgryźć i połknąć ich kawałków. Dobrze sprawdzą się więc zabawki dla kotów np. pluszowe myszki, czy piłeczki. Dużo radości mogą dostarczyć też rolki po papierze toaletowym czy „hand-made’owy” labirynt z kartonów. Oczywiście żadna zabawka nie zastąpi czasu spędzanego z opiekunem.
Fretka jest zwierzęciem mięsożernym. Na rynku istnieje kilka karm suchych, które zapewniają wysoką podaż surowców pochodzenia zwierzęcego. Zamiennie można stosować dobrej jakości karmę dla kotów. Karma nie powinna zawierać mleka i produktów zbożowych. Utrzymywanie zwierzęcia na suchej karmie nie jest optymalne – polecane jest osobom, które dopiero zaczynają swoją przygodę z utrzymywaniem fretek.
Korzystniejszym modelem dietetycznym jest podawanie zwierzęciu mięsa, podrobów i kości oraz jaj. Zwierzęciu nie powinno się podawać gotowanych kości (ryzyko wbicia się kawałka kości w przewód pokarmowy) oraz surowej wieprzowiny z nieznanego źródła (ryzyko zachorowania na chorobę Aujeszkyego).
Niezależnie od tego, który model dietetyczny wybierzemy konieczna będzie dodatkowa suplementacja. Dobór suplementów najlepiej omówić z lekarzem weterynarii specjalizującym się w leczeniu zwierząt egzotycznych. Na podstawie badania klinicznego oraz badań dodatkowych (np. badania krwi) pomoże on w doborze optymalnej suplementacji zwierzęcia i skoryguje ewentualne błędy dietetyczne. Najczęściej stosowanymi suplementami w diecie fretek są tauryna, olej rybny, hemoglobina i wapń.
Dbanie o zdrowie fretki może okazać się pewnym wyzwaniem dla niedoświadczonego opiekuna. Najlepszym rozwiązaniem jest znalezienie lekarza weterynarii specjalizującego się w leczeniu tych zwierząt.
Podstawowym zabiegiem profilaktycznym u fretki są szczepienia przeciwko wirusowi nosówki i wścieklizny. W celu wytyczenia kalendarza szczepień należy skonsultować się z lekarzem weterynarii specjalizującym się w leczeniu fretek. Jeżeli trafiła do nas fretka z nieznanego źródła warto przeprowadzić profilaktyczne badanie kału i w razie wykrycia pasożytów odrobaczyć nasze zwierzę.
Wielu opiekunów fretek decyduje się na kastrację chemiczną swojego zwierzaka ze względu na uciążliwe objawy rujowe (głównie specyficzny zapach). Kastracja taka polega na podskórnym podaniu implantu zawierającego substancję hamującą wytwarzanie hormonów płciowych. Kastracja chemiczna jest metodą z wyboru u fretek. Zabieg chirurgiczny nie jest wskazany ze względu na wysokie ryzyko rozwoju nadczynności nadnerczy.
Fretki to zwierzęta, które dość długo ukrywają objawy choroby, a kiedy opiekun zauważy, że zwierzak źle się czuje, najczęściej zwierzę jest już w bardzo poważnym stanie. W związku z powyższym warto wybrać się ze swoją fretką na okresowy przegląd zdrowia do swojego lekarza weterynarii minimum raz na pół roku.