Co powinieneś wiedzieć o kotach

Warto jednak pamiętać, iż, mimo że zwierzęta te żyją w bliskich relacjach z człowiekiem, ich naturalne potrzeby nie uległy zmianie. Mamy do czynienia z małym drapieżnikiem o silnie rozwiniętym instynkcie terytorialnym oraz łowieckim, który w warunkach domowych również musi zostać zaspokojony. To w naszych rękach leży obowiązek stworzenia kotom odpowiedniego środowiska do życia.

Najważniejsze elementy życia kotów wyznacza etogram. Jest to szereg zachowań, które warunkują im rytm każdego dnia. Główne jego komponenty to:

• zachowania żywieniowe


• zachowania łowieckie


• zachowania związane z wydalaniem


• aktywność i eksploracja


• pielęgnacja


• znaczenie terenu


• komunikacja i relacje społeczne.

Zaspokojenie ich zapewnia kotom poczucie bezpieczeństwa, a co za tym idzie spokojny, niezmienny i stabilny świat, który uwielbiają.

Aby koty miały możliwość realizowania swoich naturalnych zachowań, przestrzeń, w której żyją powinna być zagospodarowana i wyposażona we właściwy sposób. Podstawowa lista zasobów wygląda następująco:

• Miski z jedzeniem - warto tutaj wspomnieć, że koty nie jedzą, tam gdzie załatwiają swoje potrzeby fizjologiczne, należy zwrócić na to uwagę przy rozlokowywaniu misek w mieszkaniu.


• Dostęp do wody - koty jedzą i piją w różnych miejscach. Pojemniki z wodą należy ustawić osobno, a najlepiej w różnych lokalizacjach, żeby dać kotu możliwość wyboru.


• Kuweta - tak naprawdę, ile kotów, tyle kuwetowych preferencji. Przede wszystkim powinna być duża, aby kot mógł się w niej swobodnie obracać oraz usytuowana w ustronnym, ale łatwo dostępnym i spokojnym miejscu. Liczba kuwet powinna odpowiadać liczbie kotów w domu plus jedna.


• Drapak - duży, stabilny, najlepiej dostosowany do upodobań użytkownika.


• Miejsca odpoczynku - budki, legowiska, dające możliwość odizolowania się.


• Półki lub powierzchnie znajdujące się na wysokości pozwalające kotu na wspinaczkę i obserwację otoczenia z góry. Dzięki temu koty mogą patrolować terytorium, na którym żyją, co daje im poczucie kontroli nad sytuacją.


• Zabawki - mają za zadanie zapewnić zwierzakowi rozrywkę i aktywność.


• Zabezpieczone okna i balkon - pozwolą uniknąć upadku z wysokości, który może się skończyć poważnymi obrażeniami.

Należy również zadbać o to, by liczba zasobów była dostosowana do liczby zwierzaków w mieszkaniu. Pozwoli to uniknąć rywalizacji między nimi i ewentualnych sporów.

Zabawa jest jednym z najważniejszych elementów w kociej rutynie dnia. Celem zabawy jest poprawa zdolności poznawczych, fizycznych oraz umiejętności społecznych. Pozwala na realizację naturalnych zachowań, czyli zaspokojenie instynktu łowieckiego. Zapewnia ruch i aktywność. Jest bardzo dobrym sposobem na kocią nudę oraz nieodzownym elementem terapii przy zaburzeniach behawioralnych. Zabawa w polowanie jest źródłem sukcesu, który wpływa na dobre samopoczucie kota dzięki temu, że podnosi pewność siebie zwierzaka.

Prawidłowa zabawa powinna zawierać elementy łańcucha łowieckiego, który kot realizuje w naturze (tropienie, wypatrywanie, podkradanie się, pogoń, złapanie, zabicie, zjedzenie). Zabawka powinna naśladować zachowanie ofiary. Najlepiej, aby sesje zabawy odbywały się kilka razy dziennie, mniej więcej o stałych porach, przed jedzeniem.

Wspólne rytuały i spędzony razem czas pomagają w pogłębianiu relacji między kotem a opiekunem. Wbrew powszechnej opinii, że kot to samotnik, zwierzę to potrzebuje kontaktu socjalnego i należy mu go zapewnić.

Koty to zwierzęta społeczne i komunikatywne. Wyrażają swoje potrzeby i emocje w bardzo zróżnicowany sposób, używając do tego całego swojego ciała. Komunikaty wysyłane przez te zwierzaki należy odczytywać w całości, ponieważ skupienie się tylko na jednym elemencie może doprowadzić do odczytania sytuacji nieprawidłowo.

Koty posługują się w komunikacji 3 rodzajami sygnałów:

• - dźwiękowymi


• - zapachowymi


• - mimiką i postawą ciała.

Swój język wykorzystują także do komunikacji z opiekunami. Dzięki temu szybko możemy zorientować się, czy nasz kot czuje się dobrze.

Kiedy kot ociera się o nas, biegnie na przywitanie z podniesionym ogonkiem, liże czy ugniata nas łapkami, możemy uznać takie zachowania za przyjacielskie oraz świadczące o tym, że kot cieszy się na nasz widok i czuje się komfortowo. Całym sobą krzyczy „Lubię Cię”.

Jeśli natomiast chce nam powiedzieć, że nie ma ochoty na kontakt, będzie odwracał głowę, oblizywał nos, nerwowo poruszał ogonem. W takim przypadku najlepszym wyjściem jest uszanowanie jego decyzji i odejście. Zignorowanie tego może sprowokować kota do przejścia do bardziej wymownych sygnałów. Kot zacznie syczeć lub ostrzegawczo nas podgryzać, a następnie nam grozić - warcząc.

Ważne jest, aby nie bagatelizować komunikatów wysyłanych przez zwierzaka, ponieważ stopniowo straci do nas zaufanie i uzna, że skoro nie reagujemy na jego sygnały to nie warto ich używać, co może prowadzić do bezpośredniego ataku.

Kolejną istotną kwestią jest fakt, że koty w bardzo profesjonalny sposób kamuflują swoje złe samopoczucie i dolegliwości bólowe. Czasem nawet najmniejsza zmiana zachowania może być dla nas sygnałem, że coś się dzieje. Brak apetytu, spędzanie czasu głównie w jednym miejscu, unikanie kontaktu z opiekunem czy nadmierna ilość snu to symptomy mogące świadczyć o tym, że nasz zwierzak nie czuje się najlepiej. Koty potrafią ukrywać swoje dolegliwości przez bardzo długi czas, dlatego musimy bacznie je obserwować. Regularne badania pozwolą nam mieć pod kontrolą stan zdrowia zwierzaka.

Podsumowując, komunikacja z kotem powinna być obustronną rozmową. Bardzo ważny jest kontekst i ocena sytuacji, w jakiej znalazł się kot. Każde zwierzę jest inne i w różnych warunkach może zachowywać się w zupełnie inny sposób. To do człowieka należy przestrzeganie granic i pozwolenie kotu na dyktowanie tempa w nawiązywaniu kontaktu. Czas i cierpliwość są kluczem do sukcesu i wieloletniej przyjaźni.